,,Gdzież jest o śmierci, twoje zwycięstwo?….Zwycięstwo pochłonęło śmierć!” (św. Paweł)
Zanim Zmartwychwstały Chrystus przyniesie nam ogromną radość, nim nastąpi ów dzień, w którym wraca życie, stajemy nad Grobem Pana wobec majestatu Jego śmierci. Wchodzimy w tę tajemnicę pośród głębokiej ciszy, w zamyśleniu, by usłyszeć głos Boga, odczuć i dojrzeć oczyma duszy Jego bezgraniczną Miłość. Ona potrafiła przeniknąć w Otchłań piekła, by stamtąd, z mroku śmierci wydobyć światło nadziei, blask naszego zmartwychwstania.
Chrystus zabrał do swego grobu ogrom bólu i cierpienia; wzgardzony i odepchnięty przez ludzi modlił się za swych prześladowców i za nas grzesznych. Jego krwawa ofiara sprawiła, że ten świat nie jest naszą ostatecznością, ale etapem na drodze do wiecznej szczęśliwości. Grób Pana przypomina, iż Niebo jest nagrodą, lecz prowadzi przez bramę śmierci.
Cisza Bożego Grobu to głębokie, świadome przeżywanie tego, co Chrystus uczynił, by wyrwać człowieka ze szponów szatana, grzechu, z mocy śmierci. To przestrzeń, gdzie w skupieniu czuwamy, modlimy się i adorujemy Go w Najświętszym Sakramencie. Wpatrując się w Niego żywego, prawdziwie obecnego pod postacią chleba pamiętamy, iż jest niewyczerpanym źródłem łask i zbawienia.
Trwamy przy Tobie Jezu, pragniemy być zawsze godnymi dziećmi Boga, powołanymi do świętości i wdzięcznymi za odkupienie.
Prosimy Cię Jezu, rozpal nasze serca, odnów umysły, dodaj sił, męstwa i wytrwałości, abyśmy budowali swe życie skale, a nie na piasku.
Przyjmij dziś nasze przebłaganie za wszelką nieprawość w myślach, słowach i uczynkach.
Niech będzie cisza Grobu Pana dla mnie przebaczeniem
I winę moją wielką i grzech mój rozgrzesza
Ocal mą duszę Chryste Twej śmierci milczeniem
A Zmartwychwstanie Twoje niech już dziś pociesza
