W styczniu br., na prawym filarze oddzielającym prezbiterium od nawy, została umieszczona figura św. Józefa Oblubieńca, a tydzień temu pojawiała się na lewym filarze figura św. Jadwigi Królowej.
We współczesnym świecie pełnym chaosu, przekłamań i ataków na wartości chrześcijańskie łatwo zgubić sens i drogę postępowania według ewangelicznych prawd. Z pomocą przychodzą święci, których postawy życiowe pełne piękna, harmonii i dobra stanowią godny wzór do naśladowania.
Święty Józef
Wybrany na Oblubieńca Najświętszej Marii Panny i opiekuna, ziemskiego ojca dla Jezusa całkowicie zaufał Bogu. Jego postać przypomina, iż naszym zadaniem jest poznawanie zamierzeń Stwórcy, choć nie zawsze potrafimy je w pełni odczytać i zrozumieć. Niech św. Józef uczy nas pokory i będzie przykładem pełnienia woli Bożej nawet wobec przeciwieństw losu, porażek życiowych. Niech wyprasza nam łaski jako patron rodzin, Kościoła, robotników i wspomaga w chwili przejścia do wiecznej szczęśliwości.
Święta Jadwiga królowa Polski
Pomimo młodego wieku doskonale wypełniała powierzone jej zadania rządzenia państwem. Gruntowne wykształcenie, znajomość języków obcych, zainteresowania nauką, sztuką, wrażliwość na ludzką krzywdę, biedę zjednywały jej zwolenników zarówno wśród możnych jak i pośród ludu. Z jej inicjatywy budowano przytułki dla sierot, fundowała kościoły, wspierała ubogich, opiekowała się szpitalami, klasztorami. Zmarła w opinii świętości stanowiąc wzór dla kobiet, które i dziś mogą brać przykład jak w oparciu o Boga godzić życie zawodowe z trudami, problemami codzienności.
